On the Road!

Het is alweer even geleden, dus tijd voor een fixe update.. schrik niet van de lap tekst.
Terug in de tijd..

Mijn tijd in Brisbane zat er bijna op, het was allemaal toch wel wat moeilijker dan verwacht om weg te gaan, heb een super leuke tijd gehad daar en erg hecht geworden met mijn collega’s en vrienden van school.
Mijn laatste werkdag bij The Met was gaaf, had de eer om de laatste weken te werken achter de bar bij de mainstage waar o.a. De Stafford Brothers (nummer 1 DJ Australië) een fijne set draaide.
Na het werk hebben we met alle collega’s nog een laatste afterborrel genuttigd en was het moment van afscheid toch wel nabij. De alcohol had natuurlijk de emotionele toestand wat versterkt, waardoor er toch heuze tranen bij mij en m’n collega’s over de wangen rolde bij de laatste afscheidknuffels. Werken bij The Met was echt een geweldige tijd en een van de beste ervaringen tot nu toe!

Maar niet langer getreurd, want een heel nieuw avontuur staat voor de deur. Roadtrip van Brisbane naar Sydney. Ik, Steven en een Duitser, genaamd Rafael gingen on the move. Met als eerste stop: Surfers Paradise. hier hebben we een 17km trail in Lammington National Park baas gemaakt. De avond hebben we met een welverdiende BBQ aan het strand afgesloten. Volgende dag zijn we naar Byron Bay gereden waar we de kerst hebben gevierd. We sliepen op een camping, Met een minimale uitrusting van keukengerei hebben we toch een heerlijk kerstmaal weten te bereiden met kalkoen, aardappels op z’n Duits en mixed veggies.
Next stop: Coffs Harbour, waar het helaas goot van de regen en Rafael ziek werd. Toen Rafael zich beter voelde zijn we door gereden naar Port Macquarie waar onverwacht een vierde member zich aansloot bij ons reisgenootschap, voor sommige een bekende. Lars met de epic beard. Hier hebben we ook surfles genomen, laten we zeggen dat er gewoon nog veel geoefend moet worden op surfgebied. Van daaruit hebben we een ommetje gemaakt naar Denman, een piep klein plaatsje in de middle of nowhere. Waar ik had afgesproken om met Ingrid en Steve te meeten, kennisen van mijn ouders. Ze wonen in een prachtig landhuis midden in de natuur, waar de kangoeroes gewoon in de tuin huppelde. hier zijn we een dag of 2 gebleven. We werden geweldig ontvangen. Ingrid werkt op een wijnfarm waar we werden uitgenodigd voor een wijnproeverij. De drie kids van Ingrid en Steve zorgde voor extra veel gezelligheid en drukte. We hebben in deze twee dagen echt even van het plattelands leven in Australia geproefd, super leuke ervaring en weer des te vervelender om doei te zeggen. Eindbestemming van de roadtrip: Sydney!!

In sydney hebben we nieuwjaar gevierd, we konden het helaas niet opbrengen om om 4am op te staan om een top spot voor de fireworks te veroveren. Maar uiteindelijk met de hulp van wat aardige chicks hebben we ons redelijk kunnen settelen in de Botanic Gardens. Het was verboden om alcohol of geopende flessen het park in te brengen, maar nieuwjaar zonder alcohol is natuurlijk geen gelukkig nieuw jaar, we hebben dan ook op ingenieuze wijze een fles cola voorzien van Bacardi. Met een mes hebben we de dop van de fles eraf gepeuterd waardoor de hele verpakking ongedaan bleef, Bacardi erbij, niet al teveel want dat zou de kleur veranderen. Anyway, Was super gezellig en een van de meiden woonde in Bergeijk, small world! Heel de middag en avond hebben we heerlijk in het park gechilled. 12u was het zo ver THE FIREWORKS! Super mooi natuurlijk, dat is vuurwerk waar je U tegen zegt. Daarna zijn we doorgegaan naar onze After White Party in de Darling Harbour. Het feest was jammer genoeg al om 4u klaar. Toen we buiten waren vroeg ik aan Lars en Steven of ze voor 15 dollar in de Harbour wilde springen, 2 seconde later lagen ze in de harbour te dobberen, die zag ik niet aankomen! En ik kon toen natuurlijk niet achter blijven.. mooie nieuwjaars duik.

De volgende dag hebben we een mooie stadswandeling gemaakt en Sydney een beetje verder verkend. We eindigde in de pub waar we vervolgens de hele avond zijn blijven hangen. Onder het genot van bier komen er goede ideeën op tafel. We besloten om voor een aantal dagen een Van te huren, bespoten met grafiti.. ‘the wickedcamper’ hiermee zijn we voor een aantal dagen naar de Blue Mountains gereist. We hebben Steven helaas in Sydney moeten achterlaten, hij ging verder met zijn familie.
Lars, Rafael en ik gingen de wickedcamper ophalen, en hij was inderdaad behoorlijk wicked, zijn naam was Vincent. We zaten met z’n drieeen voorin, achterin was het voorzien van matrassen en een klein keukenblok, het had ook een soort balkon op het dak, dikke prima! We konden gewoon in the wild kamperen, waardoor we weer op accommodatie kosten konden besparen.
De blue mountains waren echt super gaaf, op de eerste campingspot ergens in the middle of nowhere kwamen we een groep duitsers (het stikt hier van de duitsers) tegen. De hele avond lekker rondom het kampvuur gezeten en de volgende dag hebben we met z’n alle een mooie trail gelopen. ’s avonds zijn we naar de sunset rock gereden, om geloof het of niet; de sunset te bekijken.
Maar deze plek was ook uiterst geschikt om een heerlijke pasta te bereiden. Met Rafaels favoriete ingrediënt.. pompoen. Ik ging de flessen wijn uit de wagen halen, maar ging helaas vol op m’n bek waardoor één fles wijn het niet overleefd had. Een van de mooiste avonden hier in Australie, prachtig uitzicht, lekker eten, en leuke mensen om je heen, dat is wat je wilt!

Terug aangekomen in Sydney, afscheid moeten nemen van Lars en Rafael, was echt super met hun! Altijd vervelend om dan doei te zeggen, maar dat is hoe het backpacken werkt. Had een hostel geboekt, voor 3 dagen midden in sydney en had onwijs leuke roomies, 3 zweden en een Engelse gast. Die avonden hebben we flink doorgehaald en de alcohol vloeide rijkelijk. twee zweden hebben de kroeg helaas nooit bereikt. Toen wij, survivers, terug kwamen, was de vloer dan ook bezaaid met braaksel wat in een soort trechtervorm naar een van de uitgetelde zweden leidde, misschien dat ik nu teveel in detail treed, maar ik deel graag alles. Je begrijpt dat de housekeeping hier niet gecharmeerd van was.
Dag laatste dag arriveerde (voor sommige wel bekend) Arthur Kuiper in Sydney. Super grappig om hem hier tegen te komen. Zijn toen natuurlijk meteen weer de kroeg in gedoken om die lever weer aan het werk te zetten. Arthur zijn we tegen het einde van de avond uit het oog verloren, maar dat betekende alleen maar veel goeds.

Dag Sydney, Hallo woestijn en central Australia! Ik had voor drie dagen een tour geboekt om ‘The red centre’ te gaan bewonderen, Kings Kanyon, Kata Tjuta en Ayers Rock (Uluru) ofwel Aboriginal land. Op het vliegveld raakte ik al snel in contact met een Amerikaans meisje die dezelfde tour ging doen, dus dat was heel leuk.
De volgende morgen werden we om 5AM opgehaald en moesten we eerst nog 300km in de bus zitten opweg naar Kings canyon. Was een mooie gelegenheid om iedereen te leren kennen. Een aantal uren later kwamen we op plaatst van bestemming, de thermometer had ondertussen de 43 graden aangetikt, maar wij maakte ons ready voor een fixe hike into the canyon. Het was heet, maar dat maakte het uitzicht niet minder adembenemend, vanaf dat moment wist ik dat ik absoluut geen spijt zou krijgen van deze trip naar de outback. ’s Avonds reden we naar een open plek midden in de woestijn waar we ons ‘kamp’ zouden opbouwen. Van te voren waren we al langs de weg gestopt om hout voor het kampvuur te verzamelen, hierbij heb ik verder niet echt een hele nuttige rol gespeeld.
Die avond werd er heerlijke curry/goulash achtig iets bereid. als extraatje kregen we ook de kans om kangoeroestaart te proeven. Geoof me, dat is goed vlees! De nacht hebben we op matjes in slaapzakken onder de sterrenhemel doorgebracht, een geweldige ervaring!
De volgende morgen werden we wederom vroeg gewekt en ging de trip naar Kata Tjuta en Ayers Rock. Toen we daar aankwamen, kreeg ik echt het Australie gevoel. De rode rotsformaties en Uluru zijn samen met de kangoeroe toch wel de stereotypes van het land. Overdag hebben weer gehiked, en ’s avonds hebben we onder het genot van een overheerlijk bord bami de sunset over Uluru gekeken, helaas was het bewolkt en zagen we de rots niet mooi van kleur veranderen, daarentegen trakteerde mother nature op een mooie regenboog naast de rots, wat ook niet verkeerd was!
De laatste dag zijn we de dag begonnen met de sunrise over uluru, en zijn weer vervolgens helemaal omheen gelopen, wat ongeveer 10km was, een fijne ochtendwandeling. Dat was de laatste activiteit van de tour en ben toen dezelfde dag nog terug gevlogen naar Sydney. Wederom klote om afscheid van de groep te moeten nemen, maar gelukkig bestaat er facebook!

Op dit moment zit ik in New-Zealand, in Auckland. Vertrek morgen met een bus vol backpackers voor twee weken het hele land door. De zogenaamde ‘Kiwi Experience.’ Ga o.a naar The Shire en Skydiven over Mordor en Mount Doom. Wordt hoe dan ook top!

X Iris

P.S. De bijbehorende foto's zijn allemaal te zien op facebook!:)